ประชาธิปไตยรากหญ้า

ประชาธิปไตยรากหญ้า

  ที่กล่าวว่าชาวรากหญ้าขายสิทธิ์นั้น
           ใครกันเป็นคนปล้นสิทธิ ที่บิกว่ารากหญ้าโง่ เลือกคนโง่ อมาตยาชนมิโง่หรือไร
ถ้าไม่มีแรงงานทาสรากหญ้า ถ้าไม่มีคนจนอุ้มหนุน พวกคุณข้าราชการ คนรวย ตามปกติเป็นคนรับใช้พวกเราชาวรากหญ้า เพราะพวกเราเลี้ยงให้คุณนั่งนอนสบายจะมีความเห็นใจชาวรากหญ้าบ้างไหม หยุดเหยียดย่ำซ้ำเติมเสียที่ ขอเพียงอย่าปล้นพวกเราชาวรากหญ้า เรารู้ เราสู้ เพื่อปกป้องสิทธิอันชอบธรรม พวกเราห่อข้าวเหนียวมาถามหาประชาธิปไตย อย่าขบขันว่าเรางี่เง่า เชอะชะ ถึงจะหยามเหยียด พวกเราไม่ว่าอะไรหรอก แม้หน้าตาจะหยาบกร้าน ใส่รองเท้าแตะ แต่พวกเราทำงานหนักหลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน ทำงานในโรงงาน เสียภาษีเป็นเงินเดือนของพวกคุณ พวกเรารักความชอบธรรม เสรีภาพ พวกเราจึงมาหน้ารัฐสภา เพื่อมาถามหาสิทธิที่มอบให้แทนมา พวกเรามาปกป้องสิทธิ เสรีภาพของเราหลังขนข้าวขึ้นฉาง แล้วเรามีข้าวกิน ทำให้รากหญ้ามีบทบาททางการเมือง เปิดโอกาสให้รากหญ้าเข้าถึงทุน ได้รับผลประโยชน์จากนโยบายโดยตรงเข้ามามีบทบาททางการเมือง อันเป็นสิทธิอันชอบธรรมที่อดีตถูกเก็บดองไว้ออกมามีส่วนร่วมทางการเมืองอีกครั้ง


 เมืองไทยวันนี้
         การยึดอำนาจ 19 กันยายน 2549 โดยกลุ่มอามาตยาธิปไตย คือ กลุ่มข้าราชการเป็นหัวหน้า พวกเขาให้ชื่อกฎหมายฉบับแรกเรียกว่า “คำประกาศของคณะความมั่นคงแห่งชาติ (ค.ม.ช.)” แต่คณะอาชีพนี้ ไม่สามารถออกกฎหมายได้ แม้แต่ศาล เพราะกฎมายต้องพ่านสภาผู้แทนราษฎร เป็นตัวแทนประชาชน มีการเสนอโดยคณะรัฐมนตรี ต้องส่งให้กฤษฎีกาตีความที่ถูกต้องโดยไม่ละเมิดสิทธิของประชาชน ส่วนคณะยึดอำนาจบางคณะทหารเรียกคณะของตนว่า “คณะปฏิวัติบ้าง คณะปฏิรูปบ้าง คณะรักษาความมั่นคงแห่งรัฐ คณะความมั่นคงแห่งชาติ” ยึดอำนาจทำไม ทำไมคณะทหารที่มีหน้าที่ป้องกันความมั่นคงความปลอดภัยของประเทศเป็นข้าราชการ จะต้องปฎิบัติตามนโยบายของประชาชนที่เป็นเจ้าของประเทศ และเสียภาษีให้แกรัฐเพื่อที่จะต้องไปจ่ายเงินเดือนให้กับพวกข้าราชการและทำให้มีการอยู่ดีๆๆ เศรษฐกิจเจริญเป็นไปตามลำดับ มีการทำมาค้าขายคล่องตัว ประชาชนมีส่วนร่วมในการเลือกตัวแทนของพวกเขาทุกระดับ แล้วทำไมจึงยึดอำนาจ


ยุทธการกวาดล้าง
         เมื่อพรรคไทยรักไทยของพ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ใช้หลักการบริการยุคใหม่ คือ การร่วมกลุ่มของพรรคการเมือง คือ พรรคไทยรักไทย พรรคความหวังใหม่ พรรคเล็กๆ ทางภาคอีสานสองพรรค ซึ่งทำให้พรรคอีสาน ล้านนา มีความเข้มแข็ง ไม่เป็นเบี้ยหัวแตกถูกกลุ่มอามาตย์ปกครองอีก การยึดอำนาจทุกครั้งจะต้องกล่าวหาอย่างน้อย 4 ประเด็น 1.ป้องกันการปะทะกันระหว่างกลุ่มพันธมิตรที่มีอามาตยาธิปไตยเป็นเจ้าของ และกลุ่มประชาชนประชาธิปไตย และกลุ่มคนรักทักษิณหรือกลุ่มพรรคไทยรักไทย 2.คดโกงแทบทุกเรื่องทั้งในฐานะคณะรัฐมนตรี และในฐานะเจ้าของธุรกิจโทรคมนาคม รวมทั้งการซื้อขายที่ดินรัชดา 3.ดูหมิ่นสถาบันเบื้องสูง 4.แทรงแซงองค์กรอิสระ รัฐประหารไม่แทรงแซง แต่แต่งตั้งมากับมือเลือกเองตั้งเอง เกิดการตั้งคณะกรรมการตรวจสอบความเสียหายแห่งรัฐ(ค.ต.ส.) ประกอบไปด้วยกลุ่มบุคคลที่อยู่ตรงข้ามกับทักษิณ มาจัดการตรวจสอบครอบครัวเขา ตรงนี้คือปมสำคัญของกระบวนการยุติธรรมในสายตาและหัวใจของนักประชาธิปไตย ไม่ต้องพูดถึงความพึงพอใจของศัตรูทางการเมือง ทุกคนอย่างสูงสุด และเป็นความเเสียใจของคนรักทักษิณ สิ่งนี้ คือ การตอกลิ่มความแตกแยกของกลุ่มรัฐประหาร อามาตยาธิปไตยที่เขาจงใจจะให้เกิดหรือคิดไม่ถึงการตามล่า ฆ่าคนๆเดียว และพรรคของพวกเขายังถูกต้อนให้เข้ามุมไม่มีสิทธิใดๆ ทางการเมือง


 บทบาทของรากหญ้า
        เมื่ออำนาจทางการเมืองอยู่ภายใต้ของกลุ่มศักดินาหรืออามาตยาธิปไตยที่ประกอบไปด้วย กลุ่มผู้นำกองทัพที่ทำการรัฐประหาร แต่การเลือกข้างเป็นสิทธิส่วนบุคคล กลุ่มทุนที่ประกอบไปด้วย ธนาคาร บริษัทใหญ่ ที่มีความเกี่ยวพันธ์ความเป็นเขยเป็นดองกัน ออกมากล่าวว่ารัฐบาลสัมคร สมชาย ไร้คุณภาพ ต้องเปลี่ยนขั้ว แล้วกลุ่มพวกนี้เขาเล่นการเมือง เพื่อผูกขาดทางเศรษฐกิจของพวกเขารากหญ้าก็รู้ เพราะฉะนั้นนักการเมืองจะต้องคิดถึงการทำหน้าที่ให้สมบูรณ์ตามหน้าที่และคิดถึงสิทธิที่รากหญ้ามอบอำนาจให้ เรามาเป็นนักการเมือง โดยเฉพาะคะแนนของชาวรากหญ้า คือ คะแนนของผู้ด้อยโอกาสมากที่สุด ถูกกล่าวหาว่าร้ายสารพัดและได้รับการบริการจากรัฐที่ห่วยที่สุดและต่ำที่สุดในสังคม รากหญ้าจึงก้าวเข้ามาสู้การรวมกลุ่มกัน เพื่อรักษาสิทธิของตนจึงบากหน้าเข้ามาเรียกร้องสิทธิอันพึงมีพึงได้ในฐานะเป็นเจ้าของประเทศ


ประกาศทวงสิทธิ
        การต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่คือการต่อสู้เพื่อเสรีภาพของชาวรากหญ้า เอาอธรรมคืนไป เอาความเป็นไทยคืนมา ข้ารากหญ้าขมมาทวงสิทธิ ทางออกของรากหญ้าต่อใต้ฟ้าข้าแผ่นดิน การต่อสู้เพื่อสิทธิเสรีภาพเป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ครั้งหนึ่งของประเทศ และการต่อสู้เพื่อสิทธิเสรีภาพเพื่อความเป็นธรรมและสร้างความเท่าเทียมกันในสังคมและในการต่อสู้ เพื่อมวลชนเกิดมาเพื่อเข้าใจระบบต่อสู้ เพื่อให้ได้อำนาจรัฐและการบริหารอำนาจนั้นมีคนส่วนน้อยที่ยังไม่เข้าใจกลไกของระบบสังคมชนชั้นที่ไม่เคยไว้วางใจอำนาจของประชาชน ผลคือการแพ้พ่ายในการจัดตั้งรัฐบาลสองครั้ง และถูกยุบพรรคทั้งสองพรรค นี้คือบทเรียนทางการเมืองไม่มีสำนักไหนสอน เป็นความชำนาญในการจัดการอำนาจพรรคไทยรักไทยและพลังประชาชน เมื่อได้อำนาจจากประชาชนแต่การบริหารอำนาจและรัฐบาลมีอันเป็นไป เพราะระบบที่นักกฎหมายเขียนเป็นกับดักไว้ทุกทางคนในพรรคไม่เข้าใจ เป็นการทำลายสิทธิเสรีภาพอันยิ่งใหญ่ ชาวรากหญ้ายุคใหม่ควรเลือกคนของท่าน เพื่อเข้าสภาจึงสามารถเข้ามารักษาประชาธิปไตยและขังจะทำให้ชาวรากหญ้ามีสิทธิในการมีส่วนร่วมทางการเมืองหรือมีส่วนร่วมในอำนาจประชาธิปไตยอีกครั้ง


        จุดเด่นของหนังสือเล่มนี้   คือ  ได้รับอรรถรสจากการเขียนยุคใหม่ ที่แสดงถึงความคิดและรสนิยมของยุคสมัย ที่ให้ความละเอียดอ่อนละเมียดละไมในความรู้สึกของชาวรากหญ้าที่ต้องต่อสู้กับระบบศักดินา  ซึ่งเผชิญกับความลำบากในการใช้ชีวิตต่อสู้กับระบบศักดินา แต่ก็ต้องทำเพื่อให้ได้สิทธิของพวกเขาเอง
        จุดด้อยของหนังสือเล่มนี้  คือ เป็นการเขียนที่ให้ข้อมูลเพียงด้านเดียว คือ ในด้านการต่อสู้ของชาวรากหญ้า ว่าเป็นการต่อสู้ที่ยากลำบาก เป็นการให้ข้อมูลในด้านดีของฝ่ายเดียว และเขียนให้ร้ายกับฝ่ายระบบศักดินา ทำให้
ผู้อ่านได้รับข้อมูลที่ไม่ครอบคลุมของทั้งสองฝ่ายว่ามีด้านดี  ด้านเสียอย่างไร

ข้อเสนอแนะ
       ควรเขียนให้มีข้อมูลทั้งสองฝ่าย ไม่ควรเอาข้อมูลในด้านดีของฝ่ายเดียวมาเขียนเพื่อให้ร้ายอีกฝ่ายหนึ่ง

อ้างอิง : บุญทัน ดอกไธสง. ประชาธิปไตยรากหญ้า. กรุงเทพฯ : ปัญญาชน , 2552.